Pochodzenie imienia Cezary nie jest jednoznacznie ustalone. Wyróżnić można trzy tezy odnośnie jego etymologii.
- Pochodzi od przydomka Caesarius, który utworzono od imienia Caesar poprzez dodanie przyrostka „-ius”. Znaczenie to :„należący do kogoś o imieniu Caesar, pochodzący od niego”.
- Wyraz „caesar” w łacinie oznacza dziecko urodzone w wyniku cesarskiego cięcia.
- Według innej hipotezy znaczenie imienia bierze się od rzeczownika „caesaries” – długie włosy, czupryna.
Dla starożytnych Rzymian imię to miało szczególne znaczenie, gdyż to od niego wziął się tytuł „Caesar”. Pierwszym władcą Imperium Rzymskiego, który go użył był Gajusz Juliusz Cezar. W Polsce tytuł znany jest jako cesarz, a w Rosji jako car.
Św. Cezary z Arles
Cezary urodził się we francuskiej miejscowości Chalon-sur-Saône w 470 roku. Pochodził z zamożnej rodziny chrześcijańskiej o rzymskim rodowodzie, odebrał więc staranne wykształcenie. Jedna z jego sióstr (Cezaria) także otrzymała status świętej Kościoła katolickiego.
W wieku 18 lat bez wiedzy rodziców został przyjęty przez biskupa Sylwestra w szeregi kandydatów na duchownych, a następnie wyjechał do klasztoru na wyspę Leryn. Bliscy nadal sprzeciwiali się tej decyzji, próbowali go zatrzymać siłą. Nie udało się - Sylwester dotarł do klasztoru i niemal 10 lat wiódł u wybrzeży Prowansji intensywne życie monastyczne, gorliwie przestrzegając reguł klasztornych. Jako przełożony napisał regułę, która wymagała od zakonników stabilności miejsca i wyrzeczenia się od nich wszelkich własności. Ze względu na zły stan zdrowia wrócił do Arles, gdzie funkcję biskupa sprawował krewny Eoniusz. Po śmierci Eoniusza w 503 roku został jego następcą.
Na stanowisku biskupa zasłynął jako wybitny teolog, osoba o wielkim autorytecie i wiedzy, choć musiał zmagać się z fałszywymi oskarżeniami wrogów. Zajmował się zarówno typowo religijnymi sprawami, jak i społecznymi, systematycznie wspierał biednych. Gdy Arles zostało zdobyte przez Ostrogotów, Cezary organizował pomoc dla poszkodowanej ludności: bezdomnych, chorych, sierot. Nie wahał się sprzedać swoich dóbr (w tym darów od króla Teodoryka) czy majątku kościelnego, by ratować jeńców przed śmiercią.
Imię Cezary pochodzi od jednego z najwybitniejszych rzymskich władców, stąd trudno się spodziewać, że chłopak o tym imieniu będzie „szarą myszką”. Cezary z natury jest człowiekiem ambitnym, dążącym do sukcesów wszystkimi siłami.
Już jako kilkuletni chłopczyk daje swoim rodzicom nieźle popalić. Rozpiera go ciekawość świata i niespożyta energia, a mama i tata muszą mieć go stale na oku. W dodatku nie słucha nikogo i wszystko musi zrobić sam, na własną rękę. Lubi być podziwiany i komplementowany przez otoczenie – nie tylko przez rodziców i wujków, ale i rówieśników. Stąd robi wszystko by go zauważano – jeśli nie wyróżnia się akurat zdolnościami czy wynikami (np. w nauce, czy pracy) to rozpoznamy go po oryginalnym stroju, fryzurze. Niekiedy można nawet odnieść wrażenie, że stosuje się do słynnego stwierdzenia Phineasa Barnuma „nie ważne jak mówią, ważne by nie przekręcali nazwiska”. W głębi serca jednak zależy mu na prawdziwej sympatii otoczenia, a każde odtrącenie przez grupę/osobę bardzo go dotyka, podobnie jak krytyka. Trzeba jednak przyznać, że Cezarego nie da się nie lubić. Nie należy przecież do ponuraków czy milczków, jest inteligentny, oczytany, życzliwy, ma duże poczucie humoru. Sam zresztą otacza się roześmianymi, optymistycznie nastawionymi do życia ludźmi. Choć instynktownie dąży do dominowania nad innymi, przewodzenia grupie, to często jest to akceptowane, gdyż można na nim polegać.
Nasza baza zawiera daty imienin dla blisko 2700 imion. Wpisz imię i kliknij przycisk Szukaj
- daty imienin częściej obchodzone | |
- daty imienin rzadziej obchodzone | |
6 | - pozostałe dni |