Pochodzenie

Imię Adam jest jednym z najpowszechniejszych imion na całym świecie - wpływ z pewnością ma na to fakt, że nosił je pierwszy człowiek i praojciec rodzaju ludzkiego. Etymologia imienia Adam nie została jednak jednoznacznie ustalona.

W języku hebrajskim „adom” oznacza czerwony, od koloru ziemi z której Adam był ulepiony. Bliższe jest jednak wyjaśnienie związane z hebrajskim słowem „adam” („ludzie”) spokrewnionym z wyrazem „adhamah”, czyli „ziemia”, stąd uważa się że oznacza zrodzonego z ziemi, rolnika. W języku sumeryjskim imię to ma konotacje z wyrazem „ada-mu”, czyli „mój ojciec”, a w akadyjskim „ad-mu”, oznacza „narodzenie”. W języku arabskim „adam” oznacza natomiast „łączyć się”.

Jeśli chodzi o Polskę, to imię Adam występuje od 1194 roku – w naszym kraju znane było też jako Jadam (1339), Jedam (1435), Adem (1426). Formy z literą „J” wywodzą się z gwar regionalnych. W słowniku imion Jana Grzenia znajdziemy też zdrobnienia z tamtych czasów jak Adamek i Adamko (1386).

Patron

Za patrona mężczyzny o imieniu Adam należy uznać biblijnego praojca wszystkich ludzi. Według Księgi Rodzaju Adam i Ewa stworzeni zostali przez Boga, by rozmnażać się, nadać nazwy ptakom czy rybom. Stwórca zabronił im jedynie spożywania owocu z Drzewa Poznania Dobra i Zła. Ewa, skuszona przez węża, zdecydowała się jednak je zerwać i skosztować z Adamem. Za ten czyn obarczyli oni całą ludzkość grzechem pierworodnym. Synami Adama i Ewy byli Kain, Abel oraz Set. Adam według Biblii żył 930 lat.

Adam jest patronem ogrodników.

Cechy

Adam to silna osobowość - zawsze odpowiada za swe czyny, jest stanowczy, niezależny, konsekwentny, i do upadłego broni swoich poglądów. Negatywne skutki tej cechy przejawiają się czasami w zbytnim despotyzmie, zazdrości, oraz tym, że jest bardzo krytyczny i surowy wobec innych. Dlatego też niekiedy trudno się z nim porozumieć i żyć w zgodzie, na pewno jednak nie można zarzuć mu że jest niesłowny czy nielojalny.

Adam jest silnym mężczyzną głównie dzięki temu, że postępuje rozważnie, a nawet przebiegle. Uważa się, że jest skryty, zamknięty w sobie, wynika to jednak z wrodzonej nieufności wobec ludzi.

Charakterystyczną cechą mężczyzny o imieniu Adam jest to, że bardzo o dba o swój wizerunek, zwraca uwagę na strój i wygląd zewnętrzny. Sam lubi w związku z tym otrzymywać pochwały i komplementy, zdarza się że jest zarozumiały. Niektóre imienniki podają też złośliwie, że Adam nie grzeszy inteligencją.

W sprawach rodzinnych Adam, jako posiadacz imienia praojca rodzaju ludzkiego jest dobrym kandydatem na męża i ojca. Jego głównym celem życiowym jest założenie rodziny – stąd też najlepiej czuje się we własnym domu u boku bliskich. Można mu zarzucać, że jest mało towarzyski i unika spotkań ze znajomymi czy imprez, ale dobro rodziny jest dla niego najważniejsze.

W sprawach zawodowych najbardziej pasują do niego te profesje, gdzie ważna jest dyscyplina, punktualność, stanowczość. Dobrze więc sprawdzi się w służbach mundurowych, jako ochroniarz, sportowiec czy lekarz.