Pochodzenie

Do Polski to imię przywędrowało z Rosji, ale jego korzenie znajdują się w krajach skandynawskich. Powstało od imienia Ingwar (Ingvarr), na gruncie języka staroruskiego. Człon „Ing-„ pochodzi najprawdopodobniej od imienia jednego z bogów germańskich (Ingi lub Ingwio). Element -war”, ma natomiast swoje źródło w staro-wysoko-niemieckim wyrazie „wart” (stróż, pasterz).

Patron

Igor II Olegowicz był wielkim księciem Kijowa. On i jego rodzina nie cieszyli się jednak zbytnią popularnością, a rządy Igora spotykały się z oporem. Według dawnych źródeł oskarżano go o nieuczciwość, chciwość, oszustwa i przemoc. Rządził zaledwie dwa tygodnie kiedy kijowianie poprosili o objęcie tronu Iziasława II Pantelejmona, którym był kuzynem a zarazem rywalem Igora. Iziasław zaatakował i pokonał Igora oraz jego brata Światosława. Światosławowi udało się uciec, Igor natomiast ugrzązł w bagnach. Schwytano go i wrzucono do dołu, gdzie stracił zdrowie. Wyniszczony poprosił oprawców by pozwolili mu zostać mnichem w monastyrze św. Fiodora w Kijowie, gdzie przybrał imię Ignacy. Kijowianie nadal obawiali się jednak, że będzie chciał wrócić na tron. W 1147 roku został zaatakowany przez tłum. Spadł z balkonu i zginął, a jego ciało było wleczone za wozem i długo wystawione na widok publiczny. Kanonizowano go po opowieściach o cudach, które miały miejsce przy jego ciele.

Cechy

Imię Igor ma skandynawskie korzenie, a to przecież strony nieustraszonych i hardych wikingów. Mężczyzna o tym imieniu ma więc coś wspólnego z tymi wojownikami.

Przede wszystkim jest to męstwo oraz ogromna siła woli i charakteru, która sprawia, że Igor wzbudza respekt i szacunek w otoczeniu. Ma wysokie ego, stąd po pierwsze: nie daje sobą pomiatać, po drugie podejmuje się odważnych zadań, po trzecie nie zniechęca się niepowodzeniami. Bywa nawet że bije głową w mur, ponieważ w jego naturze nie leży odpuszczenie czy poddanie się. Ma jednak w sobie tyle męstwa, że potrafi przyznać się do błędu czy porażki, ale zawsze będzie ona po ciężkiej walce.

Igor lubi się sprawdzać, konkurować. Jako uczeń bierze udział w olimpiadach czy konkursach, gra do upadłego w piłkę czy siatkę. W dorosłym wieku pasjonuje się dodatkowo sportami walki i rajdami motoryzacyjnymi. Wszędzie tam, gdzie przyznawane są puchary, Igor się znakomicie odnajduje. Gra o stawkę podnosi mu poziom adrenaliny, na co powinien uważać wybierając się do kasyna czy odwiedzając bukmachera. Jego charakter, który pcha go do natychmiastowego rewanżu i zwycięstwa przy ruletce może skończyć się tragicznie.

Warto wiedzieć, że siłą Igora bardzo często jest …spryt. Wiele przeszkód na swojej drodze pokonuje sposobem, zanim wyważy okno, zawsze sprawdza czy są otwarte drzwi. Należy do osób, które wolą ułatwiać sobie życie niż je utrudniać. Dlatego jeśli nie skutkują proste, tradycyjne metody, dopiero wtedy używa tych bardziej radykalnych.

Igor ma szerokie kontakty towarzyskie i to z różnych powodów. Jedni uwielbiają jego specyficzne poczucie humoru, drudzy cieszą się, że mogą schować się za jego plecami. Ma on zresztą tendencje do bronienia słabszych, wyciągania ich z kłopotów. Robi to bezinteresownie, jednak gdy ktoś odmówi mu potem przysługi, potrafi się na długo obrazić.

Igor ma powodzeniu u płci przeciwnej, choć sprawia zupełnie inne wrażenie niż w towarzystwie mężczyzn. Jest delikatny i wrażliwy, wie jak zadowolić kobietę. Nie ma więc problemu ze znalezieniem kandydatki na żonę, gorzej z wyborem…Miewa bowiem zmienne preferencje – raz podoba mu się cicha brunetka, a innym razem głośna blondynka. W kwestii uczuć jest otwarty na propozycje.

Jego hobby to hokej, boks, wspinaczka, historia.