Imieniny Janusza

Pochodzenie

Janusz jest zdrobnieniem od imienia Jan, które jednak od setek lat funkcjonuje już jako osobna forma. Najstarsze zapisy pochodzą z lat 1145 i 1178.

Imię Janus nosił jeden z ważniejszych bóstw staroitalskich czczonych w starożytnym Rzymie Janus był bogiem wszelkich początków oraz opiekunem drzwi, bram, przejść i mostów, a także patronem umów i układów sojuszniczych. O randze kultowej tego bóstwa świadczy fakt, że jego imię wzywano przed składaniem wszelkich ofiar. Od niego pochodzi łacińska nazwa styczeń, jako pierwszego miesiąca roku.

Cechy

Janusz to mężczyzna z klasą, który posiada dużą inteligencję, charakteryzuje się szerokimi zainteresowaniami i świetną pamięcią. Co dziwi wielu jego znajomych, doskonale pamięta sytuacje sprzed lat, o których oni dawno zapomnieli. Chłonny umysł przydaje się w wybranym zawodzie i zdobywaniu wiedzy z różnych dziedzin. Choć najbardziej pasjonuje się sportem i polityką, wiele wie na temat historii, geografii, matematyki, inżynierii czy medycyny.

Według różnych źródeł mężczyzna imieniem Janusz jest perfekcjonistą, co widać choćby po tym, jak wykonuje różne prace budowlane. Wszystko musi być zrobione co do milimetra, dokładnie przybite czy pomalowane. Perfekcjonizm w pozostałych dziedzinach życia bywa niekiedy jednak zgubny dla Janusza, gdyż ma on wiele ciekawych pomysłów, ale nie wprowadza ich w życie, gdyż uważa je za niedoskonałe. Szkoda, bo wiele z nich jest naprawdę dobrych….

Lubi prowadzić aktywne życie towarzyskie i łatwo nawiązuje kontakty. Ma w związku z tym wielu znajomych, którym poświęca równie dużo czasu co najbliższym. Jest dobrze znany ze swojego wielkiego poczucia humoru – nie tylko potrafi inteligentnie przygadać koledze, ale i pośmiać się ze swoich wad. Do tego zna mnóstwo śmiesznych historyjek czy anegdot. Bez cienia wątpliwości można stwierdzić że jest duszą towarzystwa.

Trudno się z nim nudzić, a do tego możemy być pewni, że nie jest to człowiek, który będzie się obrażał czy kłócił. Trzeba jednak pamiętać, że Janusz nie znosi sytuacji, w której musi się komuś podporządkować. W związku z tym zawsze dąży do tego, by przejąć inicjatywę, dominować nad otoczeniem. Jest indywidualistą, co widać często w poglądach, sposobie ubierania się czy wysławiania. Nie boi się mieć inne zdanie niż wszyscy i do tego głośno je przedstawiać. Niechęć do utartych ścieżek, schematów czy nakazów czasami prowadzi go jednak na złą drogę i przysparza kłopotów.

Prawdziwy „Janusz” ma duszę wędrowca, pociągają go zmiany, przygody, nowości. Jest typem człowieka, który bez obaw ruszyłby w podróż w nieznane, byle zaspokoić swoją ciekawość i potrzebę przeżywania co rusz nowych doświadczeń. Lubi rywalizować i sprawdzać swoje umiejętności, wiecznie rzuca sobie nowe wyzwania. Tyle, że jego zapał szybko mija, zanim jeszcze zdąży poczynić pierwsze kroki.

Według wielu imienników Janusz należy do bardzo wiernych partnerów, choć nie kryje uznania dla pięknych kobiet. Jego żonie/dziewczynie pewnie rzadko kiedy to się podoba, ale on nie przekracza nigdy granicy przyzwoitości. Jest po prostu dżentelmenem, który zawsze przepuści damę w drzwiach, poniesie bagaż czy powie komplement. To wszystko dowód na to, że potrafi być sympatyczny dla każdego, jeśli tylko chce.