Pochodzenie

Kamila to żeński odpowiednik imienia Kamil. W naszym kraju jest znane od XVII wieku, choć do szerszej świadomości społeczeństwa przebiło się w następnym stuleciu, głównie dzięki literaturze. W XVIII wieku powstały bowiem takie dzieła jak „Nie igra się z miłością” A. de Musseta, „Żołnierz królowej Madagaskaru” S. Dobrzańskiego, „Kollokacja” J. Korzeniowskiego, czy „Malwina, czyli domyślność serca” M. Wirtemberskiej. Imię to pojawia się w literaturze jednak znacznie wcześniej: w „Eneidzie” Wergiliusza, dziejach legendarnego protoplasty Rzymian, czyli Trojańczyka Eneasza. „Eneidę” wydano już w 17 roku p.n.e. (około półtora roku po śmierci autora). Kamilla opisana została w niej jako dziewczyna słynąca z szybkiego biegu - mknąc przez taflę wody unosiła się nad nią, nie mocząc w niej nawet stóp. Wersja tego imienia użyta przez Wergiliusza (Kamilla) to forma niezalecana przez językoznawców i słownik poprawnej polszczyzny.

Imię to było popularne zwłaszcza w latach 80 i 90. XX wieku, kiedy to nadano je ponad 70 tysięcy dziewczynkom.

Patron

Św. Kamila Baptysta Varano

Kamila Baptysta Varano urodziła się 9 kwietnia 1458 roku w Camerino. Jej zamożni i wpływowi rodzice z książęcego rodu liczyli, że odbierze staranne wykształcenie i wyjdzie za mąż, urodzi dzieci. Dziewczynka już jednak w wieku 8 lub 10 lat pod wpływem kazania franciszkanów bł. Piotra z Mogliano i Dominika z Leonessy postanowiła poświęcić się Bogu. Pierwszym krokiem było oddawanie się umartwieniom w każdy piątek, a po kilku latach zadawała sobie taką pokutę niemal codziennie.

Wbrew woli rodziców w wieku 23 lat ostatecznie porzuciła życie w komfortowych warunkach i wstąpiła do klasztoru klarysek w Urbino, gdzie przyjęła imię Baptysta. W ślad za nią poszła również kuzynka Gerinda. Trzy lata później przeniosła się do klasztoru w Camerino ufundowanego przez jej ojca, który w końcu zaakceptował wybór życiowy córki. Wielokrotnie pełniła tam urząd ksieni (czyli przełożonej). W międzyczasie założyła też klasztor w Fermo.

W nagrodę za surowe, pełne wyrzeczeń życie, wierność regule i duchowi franciszkańskiemu została obdarzona przez Boga łaską wizji. Kamili objawiała się między innymi założycielka zakonu klarysek, św. Klara z Asyżu, która udzielała jej wskazówek dotyczących reformy życia wewnętrznego i samej reguły zakonnej. Innym darem otrzymanym od Stwórcy była możliwość mistycznego zjednoczenia z Jezusem, umiejętność czytania w ludzkich sumieniach i przewidywania przyszłości.

Jednym z najdramatyczniejszych przeżyć w życiu Kamili była napaść Cezara Borgii na jej rodzinną posiadłość – w Varano zginął jej ojciec i trzej bracia. Kamila zniosła to jednak z pokorą, a nawet modliła się za morderców swojej rodziny. Kobieta zmarła 31 maja 1524 roku podczas epidemii. Jej ciało złożono w Camerino w kościele klarysek. Włoszka pozostawiła po sobie kilkanaście utworów w języku łacińskim, które studiowało wielu późniejszych mistyków. Beatyfikował ją Grzegorz XVI 7 kwietnia 1843 roku, kanonizowana została natomiast przez Benedykta XVI 17 października 2010 roku.

Cechy

To co wyróżnia Kamilę, to odwaga i przekonanie, że świat stoi przed nią otworem. Już od najmłodszych lat jest żądna przygód i gotowa do wykonywania najbardziej karkołomnych pomysłów. W szkole pierwsza zgłasza się do odpowiedzi, konkursów matematycznych, prowadzenia zbiórek pieniężnych czy wykonania nowego ćwiczenia na wychowaniu fizycznym. Wrodzona ciekawość to jej ogromna zaleta, dzięki której zdobywa wiedzę, ale czasami i wada. Po prostu niektórzy uważają, że jest wścibska i zbytnio miesza się w cudze sprawy. Ona nigdy jednak nie ma złych intencji - Kamilka to bardzo otwarta i żywiołowa dziewczyna, która po prostu nie może wytrzymać w ciszy. Jeśli jedziemy z nią w jednym przedziale pociągiem, wiadomo, że to ona nawiąże rozmowę ze współpasażerami. Szczególnie, gdy okażę się, że ktoś podziela jej zainteresowania i pasje. Lubi wymiany poglądów na wszelkie możliwe tematy (z wyjątkiem polityki), ale jej „koniki” to muzyka, film, moda. Kamila ma zresztą potrzebę wyrażania siebie nie tylko poprzez słowa, ale poprzez sztukę - ma zmysł artystyczny, lubi tworzyć, przelewać swoje pomysły i uczucia na papier czy płótno. Nienawidzi przeciętności i szarości, stąd zawsze stara się być oryginalna.

Kamila jest dziewczyną, która reaguje bardzo żywiołowo i emocjonalnie. Nerwowe usposobienie miesza się u niej z entuzjazmem, smutek z radością. Jednego dnia jest bardzo towarzyska, drugiego chowa się w swojej wewnętrznej skorupie. Często głośno się śmieje, wszędzie jej pełno, ale nie wstydzi się też łez i płaczu. Jeśli się gniewa, to również tego nie kryje. Dlatego możemy być pewni, że Kamila zawsze powie nam to co leży jej na sercu, zamiast chować urazę. Akurat nie jest tym typem kobiety, która udaje że nic się nie stało, a w duszy gotuje się i płacze.

Ważną rolę w jej życiu odgrywa miłość – dla niej jest gotowa do największych poświęceń. Gdy ktoś jednak zawiedzie jej zaufanie, potrafi nienawidzić jak nikt inny, jest pamiętliwa i nie wybaczy zdrady. Jej życie uczuciowe rzadko jest więc proste, zwłaszcza dla potencjalnego partnera. Kamila lubi stanowić zagadkę, tworzyć wokół siebie aurę tajemniczości. Trzeba też przyznać z ręką na sercu, że bywa kapryśna i miewa różne, niezrozumiałe niekiedy zachcianki. Jej zaletą jest jednak to, że nigdy nie zagląda facetowi do portfela. Dla niej liczy się charakter i osobowość, choć oczywiście fajtłapa raczej nie zdobędzie jej względów. Wiadomo, że mężczyzna musi troszczyć się o kobietę, a później także o potomstwo. Kamila jako matka jest bardziej partnerką dla dzieci, niż surowym opiekunem. Rozmowy wychowawcze, w których trzeba być stanowczym zostawia mężowi.

Kamila jest więc dość tajemniczą i nieprzewidywalną kobietą, o złożonym charakterze, ale za to zawsze szczerą. Udawanie kogoś innego, kłamanie przy tak spontanicznym charakterze jest po prostu dla niej zbyt trudne...