Etymologia imienia Monika jest trudna do ustalenia. Według niektórych źródeł pochodzi ono od greckiego słowa „monos”, które oznacza „jeden”, „sam”, „pojedynczy”, „jedynak”, „jedynaczka”. Ten sam rdzeń występuje w takich słowach jak monogamia, monoteizm czy monaster. Według innych źródeł imię pochodzi od greckiego słowa „monaché”, co znaczy „samotna”, „odosobniona”. Można też doszukać się w nim korzeni łacińskich, od słów „moneo”, „monere”, „monitus”, czyli „upominać”, „doradzać”. Istnieje również prawdopodobieństwo, że imię Monika pochodzi od nieznanego imienia afrykańskiego bądź fenickiego.
W dawnych źródłach polskich z XV wieku występują formy Mońka, Muńka, ale nie jest potwierdzone że są to pochodne imienia Monika. Na terenach należących do naszego kraju imię zyskało popularność dopiero w XIX wieku. W latach 70. ubiegłego wieku zostało nadane około 144 tysięcy razy, natomiast w roku 2014 imię to otrzymało 299 kobiet.
Św. Monika
Św. Monika urodziła się około 332 roku w Tagaście w Numidii (dziś Algieria). Pochodziła z rzymskiej rodziny chrześcijańskiej, ale nie przeszkodziło jej to poślubić poganina Patrycjusza. W wieku 23 lat Monika urodziła mu pierwszego syna Augustyna, który dziś uznawany jest za jednego z ojców i doktorów Kościoła. Gdy zmarł Patrycjusz (zdążył przyjąć przed śmiercią chrzest) dorastający Augustyn zaczął sprawiać kłopoty swoim hedonistycznym stylem życia. Związał się także z sektą manicheistyczną i zaczął wierzyć w ich naukę. Monika modliła się do Boga błagając o nawrócenie syna, jeździła za nim do Kartaginy, Rzymu i Mediolanu. To właśnie w Mediolanie Augustyn poznał św. Ambrożego i pod wpływem jego nauk przyjął chrzest. Wkrótce Monika zachorowała na febrę i zmarła, a Augustyn złożył wspaniałe świadectwo o życiu matki w „Wyznaniach”. Matka i syn spoczywają w tej samej świątyni Bazylice Sant'Agostino w Rzymie, zbudowanej z kamieni pochodzących z Koloseum.
Św. Monika jest patronką matek, wdów, kobiet które przeżywają kłopoty małżeńskie i rodzinne. Do niej odprawia się modlitwy w intencji ratowania duszy dziecka lub męża. Wspiera także kobiety będące ofiarami cudzołóstwa, oszczerstw oraz alkoholiczki. W ikonografii św. Monikę przedstawia się jako matronę lub w welonie wdowy trzymającą księgę, krucyfiks lub różaniec.
Monika to zdecydowana kobieta, która zgodnie ze znaczeniem swojego imienia jest samodzielna i nie daje sobie dmuchać w przysłowiową kaszę. Rządzi i rozstawia innych po kątach, dlatego początkowo nie łatwo z nią wytrzymać. Gdy jednak przyzwyczaimy się do jej wybuchowego charakteru, możemy liczyć na dobrą i oddaną przyjaciółkę, która wskoczy za nami w ogień.
W sprawach miłosnych Monika jest taka sama jak na co dzień – lubi dominować i wszystko musi być tak, jak ona zaplanuje. Na szczęście dziewczyna o tym imieniu nie jest „marudą”. Jej partner powinien być więc cierpliwy i nieco uległy, ale nigdy nie może się całkowicie podporządkować, gdyż taki związek długo nie przetrwa.
Monika jako zdeterminowana i pewna siebie kobieta łatwo osiąga sukcesy. W dużej mierze jest to spowodowane asertywnością oraz tym, że lubi rywalizować i zawsze wysoko zawiesza sobie poprzeczkę. Ambicja prowadzi ja nierzadko na kierownicze stanowiska, gdzie doskonale się sprawdza. Warto pamiętać jednak, że Monika najpierw wymaga od siebie, a dopiero w dalszej kolejności od innych. „Wojowniczy” charakter sprawia, że jej pasją często jest sport, gdzie oczywiście zadowala się tylko pierwszym miejscem.
Nasza baza zawiera daty imienin dla blisko 2700 imion. Wpisz imię i kliknij przycisk Szukaj
- daty imienin częściej obchodzone | |
- daty imienin rzadziej obchodzone | |
6 | - pozostałe dni |