Pochodzenie

Etymologia imienia Monika jest trudna do ustalenia. Według niektórych źródeł pochodzi ono od greckiego słowa „monos”, które oznacza „jeden”, „sam”, „pojedynczy”, „jedynak”, „jedynaczka”. Ten sam rdzeń występuje w takich słowach jak monogamia, monoteizm czy monaster. Według innych źródeł imię pochodzi od greckiego słowa „monaché”, co znaczy „samotna”, „odosobniona”. Można też doszukać się w nim korzeni łacińskich, od słów „moneo”, „monere”, „monitus”, czyli „upominać”, „doradzać”. Istnieje również prawdopodobieństwo, że imię Monika pochodzi od nieznanego imienia afrykańskiego bądź fenickiego.

W dawnych źródłach polskich z XV wieku występują formy Mońka, Muńka, ale nie jest potwierdzone że są to pochodne imienia Monika. Na terenach należących do naszego kraju imię zyskało popularność dopiero w XIX wieku. W latach 70. ubiegłego wieku zostało nadane około 144 tysięcy razy, natomiast w roku 2014 imię to otrzymało 299 kobiet.

Od imienia Monika pochodzą nazwiska Moniak, Monik, Monikowski, Moniuszko.

Patron

Św. Monika

Św. Monika urodziła się około 332 roku w Tagaście w Numidii (dziś Algieria). Pochodziła z rzymskiej rodziny chrześcijańskiej, ale nie przeszkodziło jej to poślubić poganina Patrycjusza. W wieku 23 lat Monika urodziła mu pierwszego syna Augustyna, który dziś uznawany jest za jednego z ojców i doktorów Kościoła. Gdy zmarł Patrycjusz (zdążył przyjąć przed śmiercią chrzest) dorastający Augustyn zaczął sprawiać kłopoty swoim hedonistycznym stylem życia. Związał się także z sektą manicheistyczną i zaczął wierzyć w ich naukę. Monika modliła się do Boga błagając o nawrócenie syna, jeździła za nim do Kartaginy, Rzymu i Mediolanu. To właśnie w Mediolanie Augustyn poznał św. Ambrożego i pod wpływem jego nauk przyjął chrzest. Wkrótce Monika zachorowała na febrę i zmarła, a Augustyn złożył wspaniałe świadectwo o życiu matki w „Wyznaniach”. Matka i syn spoczywają w tej samej świątyni Bazylice Sant'Agostino w Rzymie, zbudowanej z kamieni pochodzących z Koloseum.

Św. Monika jest patronką matek, wdów, kobiet które przeżywają kłopoty małżeńskie i rodzinne. Do niej odprawia się modlitwy w intencji ratowania duszy dziecka lub męża. Wspiera także kobiety będące ofiarami cudzołóstwa, oszczerstw oraz alkoholiczki. W ikonografii św. Monikę przedstawia się jako matronę lub w welonie wdowy trzymającą księgę, krucyfiks lub różaniec.

Cechy

Monika to zdecydowana kobieta, która zgodnie ze znaczeniem swojego imienia jest samodzielna i nie daje sobie dmuchać w przysłowiową kaszę. Rządzi i rozstawia innych po kątach, dlatego początkowo nie łatwo z nią wytrzymać. Gdy jednak przyzwyczaimy się do jej wybuchowego charakteru, możemy liczyć na dobrą i oddaną przyjaciółkę, która wskoczy za nami w ogień.

W sprawach miłosnych Monika jest taka sama jak na co dzień – lubi dominować i wszystko musi być tak, jak ona zaplanuje. Na szczęście dziewczyna o tym imieniu nie jest „marudą”. Jej partner powinien być więc cierpliwy i nieco uległy, ale nigdy nie może się całkowicie podporządkować, gdyż taki związek długo nie przetrwa.

Monika jako zdeterminowana i pewna siebie kobieta łatwo osiąga sukcesy. W dużej mierze jest to spowodowane asertywnością oraz tym, że lubi rywalizować i zawsze wysoko zawiesza sobie poprzeczkę. Ambicja prowadzi ja nierzadko na kierownicze stanowiska, gdzie doskonale się sprawdza. Warto pamiętać jednak, że Monika najpierw wymaga od siebie, a dopiero w dalszej kolejności od innych. „Wojowniczy” charakter sprawia, że jej pasją często jest sport, gdzie oczywiście zadowala się tylko pierwszym miejscem.

Według imienników Monika jest otwartą, towarzyską osobą i stara się nawiązywać znajomości na dłuższy czas. Takie, które nie skończą się po pierwszej kłótni. Ma więc nieliczne, za to lojalne grono przyjaciół, które całkowicie ją zadowala. Nigdy nie szuka znajomości na siłę. Unika przede wszystkim ludzi chytrych, egoistycznych oraz kapryśnych, którzy działają jej na nerwy. Przebywanie z nimi w tym samym miejscu kończy się zazwyczaj spięciem. Z całego serca nienawidzi za to osób znęcające się nad słabszymi czy zwierzętami.

Lubi uczestniczyć w przyjęciach oraz sama je wyprawiać. W kuchni radzi sobie znakomicie, bowiem nie tylko wie jak przyrządzić tradycyjne dania, ale i zaskoczyć gości nietypową potrawą. Warto zwrócić uwagę, że Monia postepuje jak prawdziwa dama. Zna zasady etyki towarzyskiej, zachowuje umiar w piciu alkoholu na przyjęciach, nie flirtuje z każdym napotykanym mężczyzną.

Nałogowo kupuje sobie stroje oraz buty i potrafi wydać na nie pół wypłaty. Przejście obok witryny sklepowej z ładnymi szpilkami jest ponad jej silną wolę. To pewnie jeden z powodów, wśród których do imienia Monika przypisuje się takie zawody jak projektantka, krawcowa, modelka, stylistka.

Monika jest dziewczyną, którą nie każdy polubi. Ona jednak sobie nic z tego nie robi, bo wie, że nie można żyć z wszystkimi w zgodzie. Zwłaszcza mając taki buntowniczy charakterek:)