Imieniny Jakuba

Do najbliższych imienin Jakuba ♂ zostało 39 dni co stanowi 1 miesiąc i 10 dni.
Imieniny Jakuba najczęściej obchodzone są 9 lutego, 14 marca, 30 kwietnia, 6 maja, 1 czerwca, 25 lipca, 6 sierpnia oraz  28 listopada. Jakub może również obchodzić imieniny: 28 stycznia, 5 lutego, 7 lutego, 12 lutego, 13 lutego, 22 lutego, 3 marca, 3 kwietnia, 17 kwietnia, 27 kwietnia, 29 kwietnia, 1 maja, 5 czerwca, 8 czerwca, 5 lipca, 14 lipca, 23 sierpnia, 2 września, 9 września, 21 października, 1 listopada, 19 listopada, 27 listopada.

Pochodzenie

Imię pierwszy raz pojawiło się w Biblii, gdy jest mowa o narodzinach bliźniaków – Ezawa i Jakuba. Jakub trzyma za piętę swojego brata, stąd „aqeb”, czyli „pięta”. Inne źródła podają, że imię wywodzi się od hebrajskiego Jaaqob – „ten, którego Bóg ochrania”.

W Polsce znane jest od XIII wieku w formach Jakub (1204), Jakob (1224), Jokob (1356), Jokub (1405). W 1438 roku pod wpływem ruskim pojawiła się forma Jakow, a kilka lat później także Jakuw. Imię było bardzo popularne aż do XVIII wieku, jednak później straciło na popularności i zachowało się głównie na wsi i wśród ludności pochodzenia żydowskiego.

Dawniej pisano je przez „ó”, ale kilka lat przed wybuchem II wojny światowej wprowadzono reformę ortograficzną. Jedna ze zmian dotyczyła pisowni imienia Jakub przez „u” (Jakób → Jakub).

W latach 70. XX wieku imię zaczęło odzyskiwać swoją wcześniejszą popularność, a w kolejnej dekadzie nadano je ponad 48 000 razy.

Bez cienia wątpliwości można obwołać imię Jakub najpopularniejszym imieniem nadawanym polskim chłopcom w XXI wieku. W latach 2000 - 2014 nie miało sobie równych, a w roku 2014 nadano je ponad 9000 razy. Jest to zresztą imię z tradycjami na całym świecie: między innymi kilku prezydentów Stanów Zjednoczonych, wybitnych aktorów, muzyków, pisarzy czy sportowców.



W dzisiejszych czasach używa się też jako imienia podstawowego jednego ze zdrobnień: Kuba.

Od imienia Jakub pochodzą następujące nazwiska: Jakimczuk, Jakimiak, Jakimowicz, Jakobus, Jakowiak, Jakowski, Jakóbczak, Jakubowski, Kubasik, Kubczak, Kubiak, Kubecki, Kubicki, Kubica, Kubis, Kubisz, Kupisz, Kubik.

Patron

Patriarcha Jakub, syn Izaaka

Pierwszym chronologicznie człowiekiem, który nosił imię Jakub, był syn Izaaka i Rebeki, brat-bliźniak Ezawa, wnuk Abrahama. Należy do ważnych postaci religijnych, o czym świadczy wiele miejsca poświęconego życiu patriarchy w Księdze Rodzaju. Podkreślana jest zwłaszcza jego rywalizacja z bratem, trwająca od najmłodszych lat. Ezaw był pierworodnym synem Izaaka, jednak Jakub podstępnie przejął ten przywilej za potrawę z gotowanej soczewicy. Nieuczciwie uzyskał też błogosławieństwo ojcowskie, wykorzystując fakt, że Izaak niedowidzi ze starości. Po tym wydarzeniu z powodu gniewu Ezawa patriarcha był zmuszony udać się do Charanu, do brata swojej matki Labana. Wtedy miało miejsce zdarzenie często przypominane w ikonografii poświęconej Jakubowi. W Betel przyśniła mu się drabina sięgająca nieba, po której chodzili aniołowie. Na jej szczycie znajdował się natomiast sam Bóg Jahwe i przepowiedział mu liczne potomstwo.



Widzenie spełniło się podczas wieloletniego pobytu u Labana, gdzie Jakub żył w bigamii z dwoma jego córkami Rachelą i Leą. Najpierw zgodził się służyć Labanowi przez 7 lat, w zamian za rękę ukochanej Racheli. Ojciec okłamał jednak patriarchę wydając mu mniej urodziwą Leę, usprawiedliwiając swoje oszustwo zwyczajem wydawania za mąż najpierw starszej córki. Po kolejnych 7 latach pracy oddał mu jednak młodszą Rachelę. Jakub miał w sumie 11 synów i córkę z różnymi kobietami, nie tylko wspomnianymi siostrami, ale i niewolnicami.

Po 21 latach spędzonych w domu Labana syn Izaaka wraz z rodziną powrócił do kraju przodków, zabierając mu dodatkowo najlepsze sztuki zwierząt.

W podróży do rodzinnego domu miało miejsce kolejne istotne w jego życiu wydarzenie, musiał bowiem walczyć z aniołem zesłanym przez Boga. Mimo przegranej Jakub poprosił o błogosławieństwo, a anioł nadał mu imię „Izrael” , czyli „Walczący z Bogiem”. W drodze powrotnej spotkał swojego brata Ezawa, który przebaczył mu wszystkie winy. Jakub zmarł w wieku 147 lat, pochowany został w jaskini Makpela.

Jakub Większy

Jakub Większy, nazywany też Jakubem Pielgrzymem, Jakubem z Compostelli, był rodzonym bratem św. Jana Ewangelisty, synem rybaka Zebedeusza i Salome. Jego matka należała do grona osób towarzyszących i posługujących Jezusowi. Podobnie jak większość Apostołów, Jakub najprawdopodobniej mieszkał nad Jeziorem Galilejskim i był rybakiem. Legenda głosi, że Syn Boży powołał Jakuba i Jana do służby apostolskiej wprost od sieci (prawdopodobnie nad rzeką Jordan). Oboje byli znani z porywczego charakteru, dlatego też Chrystus nazwał ich Synami Gromu.

Jakub Większy jako jeden z ważniejszych uczniów Zbawiciela był świadkiem wskrzeszenia córki Jaira, Przemienienia Pańskiego na górze Tabor oraz modlitwy w Ogrójcu. Zginął jako pierwszy z dwunastu apostołów - około Wielkanocy 44 roku w okresie prześladowania chrześcijan po zmartwychwstaniu Jezusa został pojmany przez żołnierzy Heroda Agryppy I i ścięty mieczem. Według legendy Apostoł przed śmiercią uzdrowił spraraliżowanego człowieka, a także nawrócił na wiarę chrześcijańską swojego kata.

Apostoł odbywał podróże misyjne po Ziemi Świętej i Hiszpanii, a kraj z Półwyspu Iberyjskiego już w średniowieczu uznał go za swojego patrona. Szczególnie wielbiony jest w Santiago de Compostela, gdzie znajduje się obecne miejsce spoczynku Jakuba (zamordowano go w Jerozolimie). Miasto otrzymało nazwę od jego imienia i dziś jest jednym z ważniejszych ośrodków pielgrzymkowych Europy. Santiago to zhiszpanizowana forma łacińskich wyrazów Sanctus Iacobus. Jakub jest też patronem sąsiedniej Portugalii oraz walki z islamem, pielgrzymów, żebraków i kapeluszników. Na Wschodzie patronuje rybakom, którzy modlą się do niego o obfite połowy i szczęśliwe wiatry.

W Polsce jest patronem i współpatronem bazyliki archidiecezjalnej w Szczecinie, konkatedry w Olsztynie i bazyliki w Nysie.

Jakub Strepa

Jakub Strepa (Jakub Strzemię) urodził się na terenie diecezji krakowskiej i już we wczesnych latach młodości wstąpił do zakonu franciszkanów. Jego celem była działalność misyjna na przyłączonej ponownie do Polski przez króla Kazimierza Wielkiego Rusi Czerwonej. Wieloletnie zasługi dla kościoła łacińskiego na Rusi doprowadziły go w czerwcu 1391 roku do pozycji arcybiskupa halickiego. Jakub Strepa był również bliskim współpracownikiem Jadwigi Andegaweńskiej i Władysława Jagiełły w akcji chrystianizacyjnej na Litwie. Stanowił godny wzór do naśladowania - żył bardzo skromnie, a wszystkie dochody przeznaczał na kościół i ubogich. Był jednym z najlepszych apostołów na kresach wschodnich.

Po śmierci polskiego błogosławionego narodził się kult związany z pamiątkami przechowywanymi we franciszkańskim kościele św. Krzyża we Lwowie. Szczególną estymą darzono infułę, która była celem pielgrzymek zarówno prostych ludzi jak i osób z wyższych warstw społecznych, kapłanów czy świeckich. Wierzono, że dotkniecie infuły i włożenie jej na głowę leczy z chorób głowy. Do dziś Jakuba uznaje się za patrona osób związanych z tymi dolegliwościami. Błogosławiony został we wrześniu 1790 roku przez papieża Piusa VI.

Święty jest też patronem archidiecezji lwowskiej i Lwowa, diecezji zamojsko-lubaczowskiej oraz współpatronem (wraz ze św. Antonim z Padwy) prowincji franciszkanów.

Cechy

Jakub jest mężczyzną o niespokojnej naturze – chciałby zawojować cały świat. To ogromny marzyciel, bardzo ciekawy świata i wszystkiego dookoła, choć czasami uchodzi z tego powodu za osobę wścibską. Monotonia jest jego największym wrogiem, więc rzadko pozwala sobie na lenistwo. Jeśli wypoczynek, to tylko w aktywny sposób.

Jakub z pewnością należy do śmiałych i przebojowych mężczyzn, nie ma dla niego tematów tabu czy rzeczy niewykonalnych. Można nawet powiedzieć, że balansuje na krawędzi zdrowego rozsądku podejmując bardzo ryzykowne i szalone decyzje. Nawet jednak jeśli popełni błąd czy się „sparzy” to nigdy tego nie żałuje, po prostu traktuje to jako kolejne życiowe doświadczenie.

Lubi towarzystwo innych ludzi, szczególnie takich, którzy chętnie dzielą się swoimi przygodami. Sam jest bardzo wesołym rozmówcą, dlatego przebywając z nim możemy być pewni, że nuda nam nie grozi. Jakub jest przyjaźnie nastawiony, zawsze służy pomocą i dobrym słowem. Nie znosi jednak fałszywych osób, które za nic mają wartości moralne. Wtedy znika jego sympatyczne oblicze, a pojawia się pogarda i nienawiść.



W sprawach miłosnych Jakub jest bardzo zaborczy, jeśli już się zakocha, to jest to bardzo intensywne i pełne uniesień uczucie. Kobieta musi jednak zaangażować się równie mocno, inaczej dość szybko zniechęci się do potencjalnej partnerki. Jakub jako pewny siebie mężczyzna nie ma trudności z poznawaniem kobiet - gdy zależy mu na jakiejś dziewczynie, nie odpuści dopóki jej nie zdobędzie.

Uchodzi za dobrego organizatora, poza tym z łatwością radzi sobie w szkole oraz sprawach zawodowych. Jego przebojowość jest doceniania przez pracodawców, stąd przed każdym Jakubem rysują się ciekawe perspektywy. W najpopularniejszych imiennikach można przeczytać, że dobrze poradzi sobie jako informatyk, lekarz oraz nauczyciel (np. fizyki lub matematyki). Na jego korzyść działa to, że jest żądny wiedzy, stale się rozwija i poszerza horyzonty. Do tego jest perfekcjonistą, który nie toleruje fuszerki. Widać to w wielu aspektach życia, np. jako dziecko chce być najlepszy w klasie z wf-u albo matematyki. Gdy remontuje pokój, wszystko jest zamontowane co do milimetra.

Jako ojciec Jakub wyznaje zasadę, że dzieci powinny poznawać świat „na żywo”, a nie przez ekran monitora. Dlatego od najmłodszych lat zabiera dzieci na obozy, nad jezioro czy na mecze. Takie postępowanie sprawia, że ma świetny kontakt z najmłodszymi. Kobieta może liczyć też na to, że będzie wiernym i opiekuńczym mężem. Jego partnerka musi jednak pamiętać, że Kuba po pierwsze: potrzebuje pochwał i docenienia, po drugie: bywa zaborczy, a po trzecie, najważniejsze, jest niespokojnym duchem i dobrze czasem kontrolować jego wybujały temperament.

Oznaczenia
     - daty imienin częściej obchodzone
     - daty imienin rzadziej obchodzone
 6  - pozostałe dni
Otrzymane wyniki spełniają rolę jedynie informacyjną i nie gwarantujemy 100% dokładności. Niemniej zapewniamy, że dołożyliśmy wielu starań aby te wyniki były rzetelne i zgodne ze stanem faktycznym.
Opracowanie własne na podstawie powszechnie dostępnych danych. Powielanie danych wyłącznie po uzyskaniu zgody i podaniu klikalnego źródła niniejszego opracowania.

Nietypowe