Leon to imię męskie pochodzenia grecko-łacińskiego, które w starożytnej Grecji funkcjonowało jako zdrobnienie imion dwuczłonowych zaczynających się lub kończących członem „leon” i „leo”, na przykład Leochares, Autoleon, Pantaleon. Człon ten pochodzi od słowa oznaczającego „lud”, lub „lew”, jednak już od czasów starożytnych uważa się, że tylko od nazwy króla zwierząt. Trudno ustalić, czy to właśnie od Greków imię to zapożyczyli Rzymianie, w końcu tam przydomki od nazw zwierząt były powszechne, choćby Ursus (niedźwiedź).
W naszym kraju zanotowano je po raz pierwszy około 1265 roku jako Leo. W 1443 roku powstała forma Leon, na podstawie tematu, który występuje w łacińskich przypadkach zależnych. Znana jest też forma Len, która mogła stanowić zdrobnienie od imienia Lenart.
Leon Wielki
Św. Leon to jedyny obok Grzegorza papież, który otrzymał przydomek „Wielki”. Zapisał się w historii jako wybitny duchowny, który uchronił Rzym przed najazdem Hunów.
Leon przyszedł na świat w Tuscji (Toskania). Niewiele wiadomo o jego rodzinie oraz dzieciństwie, na pewno w młodym wieku przybył do Rzymu. Tam objął funkcję archidiakona Kościoła Rzymskiego przy papieżu Celestynie, a później także przy Syktusie III. W 440 roku samodzielnie objął to stanowisko. Już na samym początku piastowania prestiżowej funkcji podjął odważną decyzje w obrębie władzy papieskiej. Polegała ona na depersonalizacji tego urzędu i działaniach zmierzających do podkreślenia jego aspektu Piotrowego. Zasłynął jako żarliwy obrońca praw kościelnych – zwalczał herezje, zwłaszcza manicheizm i pelagianizm. W wielu państwach uporządkował stosunki wewnątrzkościelne, przywracając hierarchie.
Leon należał do gorliwych zwolenników teorii, według której w Chrystusie łączą się dwie natury: boska i ludzka. Podkreślał ten fakt miedzy innymi w listach do patriarchy Konstantynopola, co było próbą połączenia sił z Kościołem Wschodnim, który dostrzegał tylko jedna naturę Jezusa –człowieka ubóstwionego. Kiedy na synodzie w Efezie w 449 roku jego przedstawiciele nadal upierali się przy swojej wersji, Leon udzielił im ostrej reprymendy nazywając synod „zbójeckim”. Jednak już dwa lata później na soborze chalcedońskim (jednym z najważniejszych w historii) jego pogląd podzielała większość duchownych.
Leon to typ słodkiego lekkoducha optymisty. Zawsze wierzy w pomyślny bieg wydarzeń, nigdy nie pisze czarnych scenariuszy. Umie pocieszyć człowieka nawet w najtrudniejszej sytuacji.
Chciałby korzystać z uciech życia i przyjemności bez konsekwencji. Nigdy się nie spieszy, dla każdego ma czas. Uwielbia na przykład suto zaprawiane posiedzenia w towarzystwie. Nieważne czy to koledzy z podwórka, z pracy czy dalecy krewni. Z każdym szybko znajdzie wspólny język, zwłaszcza że jest szczery. Zawsze mówi od serca, niczego nie udaje. Tak samo jest w miłości – bez żenady demonstruje swoje uczucia i tego samego oczekuje od partnerki. Bywa zazdrosny, niekiedy nawet do przesady, stąd potencjalna narzeczona powinna dawać mu ku temu jak najmniej powodów. Większość bójek i kłótni z jego udziałem z innymi mężczyznami związana jest właśnie z płcią przeciwną… Gdyby nie krewki i impulsywny charakter Leona, przynajmniej połowy z nich udałoby się uniknąć.
To ciekawe, że mimo wszystko Leon ma dobre intencje i ze wszystkimi chciałby żyć w przyjaźni. Na co dzień Leon to sympatyczny mężczyzna, życzliwy i kulturalny. Do tego jak wspominaliśmy łatwo nawiązuję kontakty i jest bardzo towarzyski – powinien więc czasami „wrzucić” na luz. Ma na przykład duże poczucie humoru, ale nie jeśli ktoś robi z niego żarty. Szybko traci cierpliwość i bierze niektóre rzeczy zbyt poważnie.
Nasza baza zawiera daty imienin dla blisko 2700 imion. Wpisz imię i kliknij przycisk Szukaj
- daty imienin częściej obchodzone | |
- daty imienin rzadziej obchodzone | |
6 | - pozostałe dni |