Imieniny Fabiana

Pochodzenie

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, które pochodzi od wyrazu pospolitego „faba” czyli „bób”. W ten sposób utworzono przydomek Fabius, który oznaczał rolnika uprawiającego bób. Z czasem Fabii, które jest liczbą mnogą od imienia Fabian stało się nazwą rodu Fabiuszów.

W dawnych źródłach polskich imię występuje w formie łacińskiej jako Fabianus (1239) Fabijan (od XIV wieku) i Pabijan (1374).

Patron

Św. Fabian

Fabian, który był Rzymianinem kierował kościołem w latach 236-250. Na stanowisku zastąpił Anterosa. Według relacji Euzebiusz z Cezarei (uważanego za twórcę dziejopisarstwa chrześcijańskiego) obywatele Rzymu wybrali go, gdy ujrzeli nad głową gołębicę.

To on podzielił Rzym na siedem okręgów duszpasterskich, zadbał o porządki na cmentarzach kościelnych i wprowadził do nich zarządców. Usunął biskupa Prywata z Lambesi oskarżonego o herezję i niemoralne życie.

Papież Fabian sprowadził z Sardynii ciała zmarłych - papieża Poncjana i antypapieża Hipolita i pochował je w Rzymie. Było to możliwe tylko za zgodą cesarza, świadczy to więc o powszechnym szacunku jakim się cieszył wśród przedstawicieli władz. Zmarł jednak podczas prześladowań cesarza Decjusza. W katakumbach św. Kalista w Rzymie znaleziono w 1915 roku jego sarkofag.

Św. Fabian jest patronem garncarzy i cynowników.

Cechy

Fabian to człowiek, który dużą wagę przywiązuje do zasad moralnych, tego, by być fair wobec innych. Jest lojalny i zawsze stanie w obronie przyjaciela czy członka rodziny. Choć nie imponuje mu przemoc, to ma w sobie tyle odwagi, by w słusznej sprawie przeciwstawić się silniejszym Nawet, gdy większe od niego kozaki milczą…. Ma silne poczucie sprawiedliwości. Stąd nawet jeśli dostanie mandat za przekroczenie prędkości czy brak biletu nie specjalnie stara się negocjować, raczej przyjmuje to „na klatę”. Nigdy też nie szuka wymówek i nie zrzuca odpowiedzialności na innych za swoje błędy.

Czasami jest zbyt nieśmiały by wyrazić swoją opinię. Jego wadą jest to, że zbyt przejmuje się innymi. Uważa, by przez przypadek kogoś nie urazić czy rozzłościć. Jest pokojowo nastawionym człowiekiem i zawsze woli szukać kompromisu niż zwady. Drażnią go tylko ludzie, którzy wypominają dawne sprawy i wyciągają różne brudy na widok publiczny. W towarzystwie przyjaciół i bliskich Fabian czuje się najlepiej, wtedy też można dostrzec jego trochę inną naturę. Lubi dowcipkować, drażnić się z rozmówcą, choć wszystko oczywiście w granicach przyzwoitości.

Jest bardzo cierpliwy i rzadko można zobaczyć jego gniewne oblicze. Dzieje się tak nie tylko dlatego, że to pogodny i zadowolony z siebie człowiek, ale nie ma kompleksów, jest wyzbyty zazdrości. Nie należy do mściwych czy zawistnych osób. Autentycznie potrafi cieszyć się z sukcesów innych. Uśmiech zresztą jest jego znakiem rozpoznawczym, co niektórych nawet drażni, zwłaszcza tych, którzy przyzwyczaili się do swoich porażek.

Jest samodzielnym człowiekiem, nigdy nie wyręcza się innymi. Jedynie w ostateczności, gdy mimo chęci nie może poradzić sobie z jakimś problemem. Rzadko tak się dzieje, gdyż jest pomysłowy i kreatywny.

Pociągają go kobiety, które wytwarzają wokół siebie aurę nieprzystępności. Z kolei te dziewczyny, które nachalnie zabiegają o jego względy niespecjalnie przypadają mu do gustu, chyba że rzeczywiście będzie to bratnia dusza. Dla Fabiana to jest właśnie sens każdego związku – przyjaźń, zaufanie, zrozumienie. Bez tego nawet najpiękniejsza kobieta świata wyda mu się nieatrakcyjna. Podoba się kobietom, gdyż ma poczucie stylu. Potrafi się ubrać, zachować w restauracji, nie żałuje napiwków.

Swoją drogę zawodową wybiera tak, by sprawiała mu jak najwięcej satysfakcji. Nie jest karierowiczem, potrafi poświęcić wyższą pensję kosztem realizowania marzeń, celów. Oczywiście do czasu, gdy w jego życiu pojawi się żona i dzieci. Dla nich bez wahania zrezygnuje z własnych ambicji i przyjemności.

Jest opanowany, w kryzysowych sytuacjach zachowuje zimną krew. Pewnie byłby niezłym uczestnikiem gry w pokera lub nawet rosyjską ruletkę. Trochę to śmieszy, a jednocześnie przeraża, gdyż Fabian miewa zwariowane i odważne pomysły, lubi adrenalinę i nigdy nie wiadomo, co mu „strzeli” do głowy:). Na szczęście jednak zazwyczaj zachowuje zdrowy rozsądek i np. nie wsiądzie pijany za kierownice, nie skoczy do mętnej wody, gdzie mogą czaić się kamienie czy nie zażyje dopalacza. Owszem, nie stroni od alkoholu, ale zażywanie narkotyków to dla niego głupota.

Jest powszechnie lubiany, zresztą dlaczego ktoś miałby go nie darzyć sympatią? To człowiek, który zawsze zachowa się wobec nas w porządku, dobrze by inni brali z niego przykład.