Imieniny Marcela

Pochodzenie

Jest to imię męskie, które powstało od nazwy starorzymskiego rodu Marcelli. To imię utworzono z kolei od imienia Marcus, czyli polskiego Marka. Najbardziej znanym przedstawicielem rodu Marcelli był wódz rzymski i konsul Marcus Claudius Marcellus znany z przydomka „miecz Rzymu”.

W naszym kraju imię poświadczono po raz pierwszy w 1475 roku w postaci Marcellus. Później pojawiły się formy Marceli oraz Marcel.

Żeńskim odpowiednikiem imienia jest Marcelina.

Cechy

Trudno rozszyfrować Marcela, gdyż przybiera różne pozy. Ma zdolności aktorskie – potrafi stroić groźne miny, jak i śmiać się czy płakać na zawołanie. Czasami trudno więc stwierdzić, czy mówi coś na poważnie, czy tylko żartuje.

W dzieciństwie jest bardzo energiczny, ruchliwy i nie rzadko przychodzi do domu z podbitym okiem. Podobnie zresztą jak jego oponent. Już od najmłodszych lat jest więc wyczulony na punkcie swojego honoru i bywa „wyrywny”. Lepiej z nim nie zaczynać, bo jest wobec wrogów pamiętliwy. Sprawia mimo to wrażenie łagodnego osobnika, który pozwala na to by wejść mu na głowę. Takie przywileje mają jednak tylko ludzie, których kocha lub szanuje, każda inna osoba spotka się ze zdecydowanym oporem. Nie lubi jak ktoś mu się sprzeciwia, gdy trzeba jest stanowczy i agresywny. Jako ojciec idealnie potwierdza tą charakterystykę: dzieci wiedzą, że tata pozwala na wiele i jest wyrozumiały, ale gdy coś przeskrobią, nie ominie ich poważna rozmowa.

Chłopak o tym imieniu sprawia bardzo dobre wrażenie na każdym rozmówcy. Jest błyskotliwy, komunikatywny i ma szeroką wiedzę. Potrafi przekonywać do swoich racji, z pewnością byłby skutecznym politykiem, handlowcem czy prawnikiem. Uchodzi za dobrego negocjatora i dyplomatę, wiec nie tylko przyjaciele zwracają się do niego, by pomógł rozwiązać jakiś problem czy konflikt. Marcel ma dobre serce, więc często robi to kosztem swojego wolnego czasu. Dzięki temu jednak cieszy się dużym autorytetem i sympatią wśród kolegów, sąsiadów czy w rodzinie. Zawsze może liczyć na rewanż, choć rzadko to wykorzystuje, gdyż wstydzi się prosić o pomoc.

Nie lubi wypominania błędów, słownych ataków. Jest bardzo wyczulony na tym punkcie i trzeba przywyknąć, że sam z siebie do nich się nie przyzna. Z drugiej strony nie boi się wziąć na siebie odpowiedzialność, gdy inni siedzą cicho jak myszki.

Ma bogatą wyobraźnię - świetnie sprawdziłby się tam gdzie inwencja twórcza i kreatywność są wskazane, np. jako architekt, pisarz, marketingowiec, malarz czy muzyk. Ma wiele świetnych pomysłów, ale i skłonności do lenistwa. Czasami też brakuje mu odwagi, by zdecydowanie postawić na jakiś pomysł, zwłaszcza gdy ryzyko jest duże.